تالار مقالات بروز تکنولوژی

اینترنت ملی؛ هر آنچه که باید بدانید!

اینترنت ملی؛ موضوعی که امروزه به تیتر اول روزنامه‌ها تبدیل شده است و همه مردم در رابطه با این موضوع صحبت می‌کنند. احتمالا شما نیز این کلمه را بارها و بارها در کوچه و خیابان شنیده اید؛ اما ممکن است اطلاعات کافی در این زمینه نداشته باشید و به همین دلیل در این مقاله قصد داریم به بررسی کامل اینترنت ملی بپردازیم و مزایا و معایب آن را مورد نقد و بررسی قرار دهیم. لازم به ذکر است که با ملی شدن اینترنت در ایران، شاهد تغییرات بسیار گسترده در اینترنت کشور خواهیم شد و اگر شما نیز می‌خواهید بدانید این تغییرات شامل چه مواردی می‌شود، تا پایان با تک نت همراه باشید.

اینترنت ملی چیست؟

ابتدا به این سوال پاسخ دهیم که اصلا اینترنت ملی چیست؟ برخی از کشورها مانند کره شمالی، روسیه و چین به جای اینترنت جهانی از اینترنت ملی بهره می‌گیرند؛ چرا که می‌توانند از این طریق به اطلاعات و داده‌های درون شبکه‌هایی که در حال تبادل است، نظارت دقیق داشته باشند. در حقیقت اینترنت ملی بستری را برای دولت فراهم می‌کند تا طبق یکسری پروتکل‌هایی کاربران بتوانند از اینترنت بهره مند شوند. لازم به ذکر است که اینترنت ملی نسبت به اینترنت جهانی در ارائه خدماتی مانند شبکه‌های مجازی، موتور جستجو، سرویس های‌ایمیل و … بسیار محدودیت و ضعف دارد!

طبق آخرین اخبار و گفته‌هایی که از مسئولین به بیرون درج شده است، با فعال سازی اینترنت ملی قصد دارند جلو خروج درخواست‌های دسترسی از مراکز داده درون کشور را بگیرند و یا به اصطلاح دیگر، این درخواست‌ها به وسیله ارتباط امن و محرمانه، درون یک شبکه داخلی پردازش شوند. ناگفته نماند که مسئولین این امر می‌گویند با فعال سازی اینترنت ملی، ارتباط با اینترنت جهانی قطع نمی‌شود و همچنین دسترسی به سایت‌های داخلی با سرعت بیشتر و قیمت کمتر انجام می‌شود.

کدام کشورها اینترنت ملی دارند؟

کدام کشورها اینترنت ملی دارند؟

برخی از کشورهای جهان که انگشت شمار نیز هستند، در راستای ایجاد ارتباط بین سازمان‌های خود یک شبکه اینترنتی جدا از اینترت جهانی ایجاد کرده‌اند. به عنوان مثال، کشور اسکاتلند برای دانشجویان و دانش آموزان خود، شبکه‌ای تحت عنوان گلو (GLOW) ایجاد کرده است. در ادامه به کشورهایی که اینترنت ملی در آن فعال شده است می‌پردازیم و با ویژگی‌های اینترنت ملی آن‌ها آشنا می‌شویم:

1.اینترنت ملی کره شمالی: کوانگ‌میونگ

یکی از کشورهایی که ارتباط بسیار محدودی با دنیا دارد، کره شمالی است و این ارتباط کم نیز در اینترنت این کشور نیز قابل مشاهده است. اینترنت کوانگ میونگ به معنی نور درخشان، شبکه ملی اطلاعات کشور کره شمالی است که به شدید ترین شکل ممکن توسط دولت کره شمالی کنترل می‌شود. لازم به ذکر است که تمامی داده‌ها و سرویس‌های داخلی این شبکه توسط دولت به صورت دقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد به طوری که یک کاربر نمی‌تواند به صورت مستقل یک سایتی را راه اندازی کند و برای این امر باید از کانال‌های دولتی اقدام کند. به صورت کلی اینترت کوانگ میونگ یکی از محدودیت ترین اینترنت‌های ممکن به شمار می‌رود که به صور کامل از اینترنت جهانی جدا است.

2.شبکه ملی اطلاعات کوبا: ردکوبانا

یکی دیگر از کشورهایی که از اینترنت ملی بهره مند شده است، کشور کوبا است؛ اما نسبت به کره شمالی محدودیت‌های کمتری دارد. کاربران در کوبا می‌توانند به اینترنت جهانی متصل شوند، اما با این تفاوت که سرعت اینترنت جهانی در کشور کوبا نسبت به اینترنت داخلی بسیار کند‌تر است! دولت کوبا برای اینترنت ملی خود هزینه‌های گزافی پرداخته است و اهداف بلند پروازانه ای برای این امر دارند؛ به طوری که تا الان توانسته‌اند اینترنت موبایل و وای فای خانگی را راه اندازی کنند و همچنین خدماتی مانند سرویس ایمیل، نقشه و موتور جستجو را ایجاد کنند. به صورت کلی کشور کوبا بعید به نظر می‌رسد بتواند با سرویس‌های خارجی در این زمینه رقابت کند!

3.اینترنت ملی روسیه: رونت

اهداف اینترنت ملی روسیه شباهت بسیار زیادی با اینترنت ملی ایران و چین دارد و با این هدف ایجاد شده است که تمام ترافیک داخلی کشور در داخل شبکه ملی اینترنت نگه داری شود. امروزه برای راه اندازی اینترنت ملی روسیه جای کار بسیار زیادی وجود دارد، اما هزینه‌های زیادی برای زیر ساخت آن در نظر گرفته شده است. ناگفته نماند که ارتباط با اینترنت جهانی در روسیه به وسیله کانال‌های به خصوصی که در آن امکان فیلتر و یا نظارت بر محتوا وجود دارد، صورت می‌گیرد.

4.شبکه ملی اطلاعات چین: دیوار آتشین

اینترنت در چین به صورت کاملا جداگانه از اینترنت جهانی است؛ چرا که محدودیت‌های بسیار شدیدی از لحاظ سانسور و فیلتر کردن سایت‌ها در این کشور اعمال می شود. دانستن این موضوع حائز اهمیت است که اینترنت ملی چین یک شبکه جداگانه‌ای ندارد، بلکه از مجموعه از نرم افزارها و خدمات مختلف ایجاد شده است. به عنوان مثال کشور چین با فیلتر کردن فیس بوک، وی چت را جایگزین آن کرده است و همچنین با فیلتر کردن توییتر، ویبو را جایگزین آن کرده است. به صورت کلی استراتژی کشور چین جداسازی از اینترنت جهانی نیست، بلکه امکاناتی فراهم می‌کند تا کاربران چینی به جای استفاده از سرویس‌های خارجی، از سرویس‌های داخلی استفاده کنند. لازم به ذکر است که دیوار آتشین نوعی اینترنت ملی به حساب نمی‌آید، اما تمام محدودیت‌هایی که یک شبکه ملی اطلاعات می‌تواند ایجاد کند را داراست و هدف اصلی از ملی کردن اینترنت در ایران نیز دقیقا به این شکل است!

اینترنت ملی چین: دیوار آتشین

مزایا و معایب اینترنت ملی

اینترنت ملی مزایا و معایب مختلفی دارد و این امر برای برخی از گروه‌ها می‌تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال افرادی که کسب و کار خود را در فضای آنلاین و در شبکه مجازی اینستاگرام راه اندازی کرده بودند، با ملی شدن اینترنت حتی می‌توانند کسب و کار خود را از دست بدهند. در جدول زیر به صورت دقیق مزایا و معایب ملی شدن اینترنت را بیان کردیم:

مزایامعایب
نظارت گسترده روی اینترنتایجاد محدودیت ها و ممنوعیت های زیاد
عدم دسترسی به رسانه های خارجیضربه زدن به کسب و کارهای اینترنتی
افت هزینه های اینترنتمحدود شدن حقوق اولیه شهروندی
استقلال شبکهجایگزینی با شبکه‌های اجتماعی داخلی
افت حمله های اینترنت از خارجعدم مبادلات و معاملات جهانی
کنترل ارتباطات درون شبکه ایفیلترینگ برخی از سایت ها

جمع بندی

امروزه به دلیل اتفاقاتی که در کشور رخ می دهد، شاهد محدود شدن اینترنت و احتمال ملی شدن اینترنت هستیم و این احتمال نیز وجود دارد که دیوار آتشین چین نیز در اینترنت ملی ایران پیاده سازی شود. به صورت کلی در این مقاله شما با چیستی اینترنت ملی آشنا شدید و دانستید که اینترنت ملی با چه محدودیت هایی مواجه است. اگر سوالی یا ابهامی در این زمینه دارید، در بخش نظرات آن را مطرح کنید تا کارشناسان تک نت پاسخ سوالات شما را مطرح کنند.

مقالاتی که شما دوست دارید
مرا را در بهبود مقالات یاری کنید.

با نظردهی ما را در تکمیل مقالات یاری کنید.