در این مقاله خواهید خواند:
پهنای باند یکی از نیازهای مهم و اساسی کسب و کارها و سازمان‌هاست که به واسطه آن می‌توانند به دنیایی از اطلاعات دست پیدا کنند. پهنای باند در دنیای شبکه‌ها و ارتباطات به مقدار داده‌ای که می‌تواند در یک بازه زمانی مشخص منتقل شود، اشاره دارد. این معیار معمولاً به صورت بیت در ثانیه (bps) اندازه‌گیری می‌شود. تفاوت اصلی بین پهنای باند اختصاصی و اشتراکی به نحوه تخصیص این منابع به کاربران مختلف برمی‌گردد.
البته پهنای باند اختصاصی تنها نیاز روز کسب و کارها نیست و تلفن اینترنتی و اینترنت TDLTE نیز از دیگر موارد مورد نیاز آن‌ها به شمار می‌رود. اگرچه در ادامه قرار است به بررسی پهنای باند اختصاصی و اشتراکی بپردازیم.
پهنای باند اختصاصی؛ استفاده از همه امکانات بدون ذره‌ای کاهش
پهنای باند اختصاصی به حالتی اشاره دارد که یک خط ارتباطی یا کانال به طور کامل و تنها برای یک کاربر یا دستگاه تخصیص داده شده است. این یعنی هیچ کسی جز آن کاربر نمی‌تواند از آن پهنای باند استفاده کند، حتی اگر در زمانی مشخص شبکه آزاد باشد. پهنای باند اختصاصی نسبت به اینترنت اشتراکی دارای مزایای رقابتی فراوانی است
پهنای باند اختصاصی به دلیل تخصیص منابع اختصاصی، مدیریت پیشرفته ترافیک، امنیت بالا، پشتیبانی فنی قوی و امکان تنظیم ظرفیت متناسب با نیاز، گزینه‌ای ایده‌آل برای سازمان‌ها و کسب‌وکارهایی است که به ارتباط اینترنتی پایدار، سریع و امن نیاز دارند. هرچند هزینه اولیه ممکن است بالاتر باشد، اما با در نظر گرفتن مزایای عملکرد و کاهش ریسک‌های احتمالی، سرمایه‌گذاری در پهنای باند اختصاصی در بلندمدت می‌تواند به صرفه‌تر و کارآمدتر باشد.
در ادامه، هر یک از مزایای پهنای باند اختصاصی را با جزئیات بیشتر بررسی می‌کنیم:
تخصیص منابع اختصاصی؛ در اینترنت اشتراکی، منابع شبکه بین تعداد زیادی کاربر تقسیم می‌شود و در ساعات اوج مصرف ممکن است سرعت کاهش یابد. در حالی که در پهنای باند اختصاصی، کل ظرفیت به یک کاربر یا سازمان اختصاص داده می‌شود؛ به همین دلیل عملکرد شبکه ثابت و بدون تغییرات ناگهانی است.
کاهش تاخیر (Latency) و نوسانات؛ از آنجا که پهنای باند اختصاصی مستقیماً به کاربر تعلق دارد، نوسانات در زمان انتقال داده (latency) به حداقل می‌رسد. این ویژگی برای برنامه‌های حساس به تأخیر مانند تماس‌های ویدئویی، سیستم‌های VoIP و برنامه‌های مالی حیاتی است.
مدیریت ترافیک پیشرفته؛ امکان اعمال سیاست‌های مدیریت ترافیک و اولویت‌بندی بسته‌های داده در شبکه‌های اختصاصی فراهم می‌شود. این به این معناست که ترافیک حیاتی، مانند ترافیک صوتی یا تصویری، در اولویت قرار گرفته و از هرگونه تداخل یا تاخیر ناخواسته محافظت می‌شود.
پشتیبانی از کاربردهای حساس؛ سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از تنظیمات QoS، تضمین کنند که برنامه‌های حیاتی مانند سیستم‌های ارتباطی و برنامه‌های مبتنی بر ابر بدون مشکل اجرا شوند. این موضوع به بهبود تجربه کاربری و افزایش بهره‌وری سازمان کمک می‌کند.
ایزوله‌سازی ترافیک؛ از آنجایی که پهنای باند اختصاصی به صورت انحصاری به یک کاربر یا سازمان اختصاص دارد، ترافیک شما از سایر کاربران جدا است. این امر ریسک نفوذ، حملات سایبری مانند DDoS و سایر تهدیدات امنیتی ناشی از اشتراک‌گذاری منابع را کاهش می‌دهد.
سازگاری با استانداردهای امنیتی بالا؛ ارائه‌دهندگان این خدمات معمولاً از پروتکل‌ها و فناوری‌های پیشرفته‌ای برای رمزگذاری و نظارت بر ترافیک استفاده می‌کنند. این ویژگی به‌ویژه برای سازمان‌هایی که با داده‌های حساس کار می‌کنند، اهمیت ویژه‌ای دارد.
پشتیبانی فنی اختصاصی؛ شرکت‌های ارائه‌دهنده پهنای باند اختصاصی معمولاً خدمات پشتیبانی ویژه‌ای ارائه می‌دهند. تیم‌های فنی مجرب و متخصص همواره در دسترس هستند تا در صورت بروز هرگونه مشکل، سریعاً اقدام به رفع آن کنند.
نظارت مستمر بر عملکرد؛ وجود سیستم‌های نظارتی پیشرفته و دقیق امکان شناسایی و رفع مشکلات پیش از آنکه به بروز اختلالات جدی منجر شوند را فراهم می‌کند. این امر باعث می‌شود زمان پاسخگویی کاهش یافته و عملکرد شبکه همواره در سطح بهینه باقی بماند.
انعطاف در افزایش ظرفیت؛ سازمان‌ها می‌توانند بسته به نیاز و رشد کسب‌وکار خود، پهنای باند مورد نیاز را به صورت پویا افزایش یا کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری در استفاده از منابع، باعث می‌شود که هزینه‌ها به‌صورت بهینه مدیریت شوند.
تضمین قراردادهای سطح خدمات (SLA)؛ در اکثر موارد، ارائه‌دهندگان پهنای باند اختصاصی قراردادهای SLA ارائه می‌دهند که در آن سطح مشخصی از خدمات از جمله سرعت، زمان پاسخ و دسترسی تضمین شده است. این موضوع باعث ایجاد اطمینان بیشتر در سازمان‌ها می‌شود.
پهنای باند اشتراکی
پهنای باند اشتراکی به حالتی اطلاق می‌شود که در آن منابع شبکه (باند پهن) میان چندین کاربر یا دستگاه به اشتراک گذاشته می‌شود. این نوع پهنای باند معمولاً در شبکه‌های عمومی یا خدمات اینترنتی خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دلیل تقسیم منابع، سرعت و کیفیت اتصال می‌تواند تحت تاثیر تعداد کاربران و میزان ترافیک شبکه قرار بگیرد.
پهنای باند اشتراکی برای مصرف‌کنندگان معمولی که به سرعت ثابت نیاز ندارند، یک گزینه مقرون به صرفه است. با این حال، در شرایطی که تعداد زیادی کاربر به طور همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند، سرعت و کیفیت کاهش می‌یابد. بنابراین این نوع ارتباط برای استفاده‌های سبک و روزمره مناسب است، اما برای کاربردهای حرفه‌ای و سنگین‌تر، انتخاب پهنای باند اختصاصی می‌تواند انتخاب بهتری باشد. در ادامه جزئیات بیشتری از این نوع پهنای باند آورده شده است:
در پهنای باند اشتراکی، اینترنت یا شبکه توسط چندین کاربر یا دستگاه به طور همزمان استفاده می‌شود. به این معنا که مثلا یک خط اینترنت یا کانال ارتباطی که برای گروهی از کاربران تنظیم شده است، پهنای باند موجود را میان آن‌ها تقسیم می‌کند. بنابراین، اگر تعداد زیادی کاربر در یک زمان به شبکه متصل شوند، پهنای باند بین تمام کاربران تقسیم می‌شود و ممکن است سرعت اینترنت برای هر کدام کاهش یابد.
در این نوع پهنای باند، تخصیص پهنای باند به صورت پویا انجام می‌شود. یعنی زمانی که ترافیک شبکه افزایش می‌یابد (مثلاً تعداد زیادی کاربر همزمان آنلاین هستند)، سرعت ارتباط کاهش پیدا می‌کند. همچنین در زمان‌هایی که کاربران کمتری به اینترنت متصل هستند، سرعت شبکه ممکن است بهبود پیدا کند.
نوسانات در کیفیت اتصال؛ در شبکه‌های اشتراکی، به دلیل ترافیک بالاتر، ممکن است شما با کاهش کیفیت تجربه کنید؛ مانند تاخیر بیشتر (Latency)، قطعی یا سرعت کم در بارگذاری صفحات و فایل‌ها.
کاهش کیفیت در شرایط خاص؛ اگر شبکه‌ای که از آن استفاده می‌کنید، پهنای باند محدودی داشته باشد، ممکن است در صورت استفاده همزمان چند کاربر، سرعت به طور قابل توجهی کاهش یابد.
هزینه پایین‌تر؛ یکی از بزرگ‌ترین مزایای پهنای باند اشتراکی این است که هزینه‌اش به مراتب کمتر از پهنای باند اختصاصی است. این مسئله آن را به گزینه‌ای مقرون به صرفه برای مصرف‌کنندگان خانگی یا کسب‌وکارهای کوچک تبدیل کرده است.
دسترس‌پذیری بیشتر؛ بیشتر شبکه‌ها و اینترنت‌های عمومی از این نوع پهنای باند استفاده می‌کنند، که دسترسی عمومی به خدمات اینترنت را فراهم می‌آورد.
ساده‌سازی مدیریت شبکه؛ برای ارائه‌دهندگان خدمات، مدیریت شبکه‌های اشتراکی راحت‌تر است، زیرا این شبکه‌ها به منابع کمتری نیاز دارند و تنظیم آن‌ها پیچیدگی کمتری دارد.
کاهش سرعت در ساعات پیک؛ در شرایطی که تعداد کاربران زیاد باشد، به دلیل تقسیم پهنای باند میان آن‌ها، سرعت اینترنت کاهش می‌یابد.
پایداری پایین‌تر؛ کیفیت اتصال به دلیل رقابت کاربران برای استفاده از منابع شبکه کاهش می‌یابد.
تاخیر (Latency)؛ به دلیل وجود رقابت در استفاده از شبکه، ممکن است تاخیر (زمان تاخیر ارسال داده‌ها) افزایش یابد و در استفاده از برنامه‌هایی که نیاز به زمان پاسخ سریع دارند، مشکلاتی ایجاد شود (مثلاً بازی‌های آنلاین یا تماس‌های صوتی و تصویری).
پهنای باند اشتراکی معمولاً برای مصارف خانگی، کوچک یا متوسط مناسب است. این نوع پهنای باند برای کاربرانی که نیاز به سرعت اینترنت بالا ندارند، بیشتر فعالیت‌های عادی اینترنتی (مرور وب، تماشای ویدیوهای با کیفیت متوسط، استفاده از شبکه‌های اجتماعی) انجام می‌دهند و به‌طور همزمان از شبکه استفاده نمی‌کنند (یا تعداد کمتری کاربر به اینترنت متصل هستند)، مناسب است.
جمع بندی:
پهنای باند اختصاصی در مقایسه با اینترنت اشتراکی مزایای رقابتی قابل توجهی دارد که برای سازمان‌ها و کاربران حرفه‌ای که نیاز به کیفیت بالا و عملکرد ثابت دارند، می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. به عنوان مثال سرعت و پایداری در پهنای باند اختصاصی بالاتر است که همین امر باعث می‌شود هیچ رقابت یا تقسیم منابع با کاربران دیگر وجود نداشته باشد.
البته برخی از سازمان‌ها از سرور اختصاصی نیز برای ارسال داده‌های خود استفاده می‌کنند.
در مقابل، اینترنت اشتراکی برای مصارف خانگی یا کاربران معمولی مناسب است که نیاز به سرعت بالا و بدون پایداری کامل ندارند و به دنبال گزینه‌ای اقتصادی‌تر هستند. این نوع اینترنت برای استفاده‌های سبک‌تر و شبکه‌های عمومی مناسب است، اما برای کاربردهای سنگین و حساس توصیه نمی‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص هر کدام می‌توانید به وبسایت تک نت مراجعه کنید.
